Hala Targowa (tajemnica 5)

Ulica Piaskowa, przy której stoi dziś Hala Targowa jest jedną z najstarszych ulic Wrocławia. Kiedyś w tym miejscu stała brama wyprowadzająca ludzi z miasta, w kierunku na północ. Gdy w XIX wieku mury miejskie i bramę zburzono, zostało parę elementów, które zechciano wykorzystać. Można zauważyć, że na wieży Hali Targowej, wmontowane są kule armatnie. Są one pozostałością po jakimś dawnym oblężeniu. Jak będziecie czekać na tramwaj to koniecznie odnajdźcie te dawne ślady ostrzeliwania.

Hala targowa uporządkowała handel w mieście. Wcześniej odbywał się on na rynku lub na Nowym Targu. Ale postanowiono to uporządkować i jednocześnie nadać wszystkiemu ciekawą formę architektoniczną. Hala choć wydaje się stara, tak naprawdę jest bardzo nowa (jak na swoje warunki). Powstała w roku 1909. W środku jest to bardzo nowoczesna, jak na swoje czasy, konstrukcja z tzw. żelbetu. Na zewnątrz budynek został ubrany w bardzo staroświeckie „opakowanie”, aby nadać jej formę, starego budynku.

Ciekawi jesteście kolejnych historii i tajemnic? 

Już za tydzień kolejny odcinek!

Odcinek przygotowała:
Martyna Mazur

Palcem po mapie!

Uczniowie klasy rozszerzającej podstawę programową o dodatkowe treści z zakresu ochrony środowiska i geografii regionalnej (1D) otrzymali dziś w prezencie zupełnie nowe atlasy geograficzne! Znalazły się one w szkole staraniem pana Dyrektora Marka Sempika. Być może dzięki temu uczniowie łatwiej poznają tajniki geografii i odbędą wiele interesujących podróży "palcem po mapie".

Byliśmy w Parku!

Korzystając z pięknej, jesiennej pogody klasa 1D wybrała się podczas lekcji geografii (w planie tego dnia mieli aż trzy z powodu zastępstwa) na tradycyjne wyjście do Parku Słowackiego. Na uczniów czekały specjalnie przygotowane karty pracy z zadaniami do rozwiązania. Ciężka praca nie przeszkodziła nam w dobrej zabawie, co widać na zdjęciach.

ZAPRASZAMY DO OBEJRZENIA GALERII ZDJĘĆ.

Klasztor Franciszkanów (tajemnica 4)

Dziś na chwilę zatrzymamy się przed budynkiem Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, który możecie podziwiać czekając na tramwaj na przystanku "Hala Targowa". Budynek powstał z myślą o Zakonie Franciszkanów, którzy zostali sprowadzeni do miasta w 1236 roku. Za fundatora klasztoru i kościoła pw. św. Jakuba uważa się księcia Henryka Pobożnego. Niestety pierwszy budynek nie przetrwał najazdu tatarskiego. Jednak dzięki wydatnej pomocy księżnej Anny, wdowy po Henryku Pobożnym udało się odbudować zrujnowany obiekt. Franciszkanie zajmowali budynek do roku 1529, kiedy to książę przekazał go norbertanom, posiadającym do tego czasu klasztor na Ołbinie, koło dzisiejszego kościoła Św. Michała. Norbertanie, obejmując klasztor zmienili jego patrona na świętego Wincentego. 

Znanym franciszkaninem z Wrocławia był Benedykt Polak, który w trzynastym wieku wyruszył w podróż swojego życia do Azji. Był on jednym z pierwszych Europejczyków, który przebył tą drogę na Daleki Wschód. Niestety nie wiemy o tym człowieku zbyt dużo.

W 1810 roku zlikwidowano wszystkie klasztory w ówczesnych Prusach, w tym należący do norbertanów. Wtedy też znaleziono inną funkcję dla tego budynku. Najpierw mieścił się tutaj sąd, a od 1945 roku Wydział Filologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego. W budynku znajdują się dwa instytuty - Polonistyki i Filologii Germańskiej (na czwartym piętrze). Wydział ten, ze względu na różnorodność prowadzonych kierunków i specjalności, jest bardzo rozbudowany. Każdy instytut żyje własnym życiem, prowadząc ciekawe badania, które znacznie wykraczają poza tradycyjne rozumienie literaturoznawstwa czy językoznawstwa. Absolwenci wydziału to nie tylko poloniści (w tym nasi nauczyciele!), czy nauczyciele języków obcych (także nasze germanistki), ale również dziennikarze czy bibliotekarze. Humaniści o bardzo szerokich horyzontach, a przy tym specjaliści w swoich dziedzinach.

Warto podkreślić, że pomimo likwidacji klasztoru sąsiedni kościół do dzisiaj pełnił swoją sakralną funkcję. Dziś jest tu katedra Kościoła Bizantyjsko-Ukraińskiego, której poświęcimy osobny wpis.

Ciekawi jesteście kolejnych historii i tajemnic? 

Już za tydzień kolejny odcinek!

Odcinek przygotowały:

Ania Nowicka, Jagoda Barwińska, Weronika Szymańska

Spacerowaliśmy po nocnym niebie

Czwartek okazał się dniem mglistym, deszczowym i pełnym chmur. Nie tracąc nadziei na możliwość przeprowadzenia obserwacji gwiazd udaliśmy się na ulicę Kopernika, aby pospacerować po nocnym niebie. Na szczęście nie musieliśmy moknąć, bo cały pokaz odbył się w małym Planetarium Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego. Dowiedzieliśmy się wielu ciekawych rzeczy, ale o tym poinformujemy Was w osobnych artykułach. Zaraz po wyjściu postanowiliśmy od razu sprawdzić naszą, nowo zdobytą wiedzę w praktyce. Wyciągnęliśmy przed siebie dłoń, zacisnęliśmy pięść, ale w taki sposób aby na boki wystawał kciuk i mały palec. W ten sposób odmierzyliśmy na sferze niebieskiej jeden stopień.

Plac Nowy Targ (tajemnica 3)

Nie każdy chyba wie, że sąsiadujący z naszą szkołą plac Nowy Targ został założony przez księcia Henryka Brodatego wcześniej niż nasz główny rynek, bo w 1214 roku. Władca chciał, aby był to centralny plac miasta. 

Plac ten został wytyczony specjalnie w tym miejscu, ponieważ przez jego wschodnią pierzeję przebiegał główny szlak z północy na południe, czyli Szlak Bursztynowy. Oczywiście przy głównej ulicy targów nie można było urządzać, więc Henryk Brodaty wpadł na pomysł, żeby założyć plac. 

Niestety, ale kilkadziesiąt lat późnej w 1241 roku na Wrocław najechali Tatarzy. Całe wcześniej ufundowane miasto zostało zniszczone. Wnuk Henryka Brodatego - Henryk III Biały ufundował nowe miasto, w tym nasz główny Rynek. Lecz uszanował on decyzje swojego dziadka i zostawał ten plac. Wychodzi na to, że Wrocław ma w sumie dwa Rynki. Jeden z Ratuszem i różnymi kamieniczkami, a drugi to właśnie Plac Nowy Targ.

Na placu znajdował się niegdyś długi budynek kramów kupieckich, wyburzony w początku XX wieku oraz zniszczona w 1945 roku fontanna Neptuna. W 1909 przeniesiono handel z Nowego Targu do pobliskiej Hali Targowej.

Ciekawi jesteście kolejnych historii i tajemnic? 

Już za tydzień kolejny odcinek!

Odcinek przygotowały:

Zuzanna Wywiał, Julia Walenciejczyk, Weronika Subiel

KRASNOLUDKI SĄ NA ŚWIECIE!

Tak zapewne mogą stwierdzić dzieci z Krzydliny Małej...

Były to dość sporych rozmiarów krasnoludki, mówiły dziwnymi językami, ale z obopólnym zrozumieniem w ogóle nie było problemu! Przekonajcie się sami tutaj!

Wszystkim Krasnoludkom z 1D za wiele radości - baaaardzo dziękują krasnale seniorzy: Bogna Adamczyk i Monika Kordylewska! 

A oto hymn naszego wspólnego spotkania. Może w pochmurny dzień przyniesie Wam znów trochę radości?

"Stare" krasnale coś o tym wiedzą...  :)

OJ DZIAŁO SIĘ... w Krzyżowej i Krzydlinie Małej

Droga do Krzyżowej była wprost bajeczna! Pogoda dopisywała każdego dnia projektu. Wiele razy mieliśmy również okazję do uśmiechu.






Zobaczcie zresztą sami... tutaj

Baszta Niedźwiadka (tajemnica 2)

Średniowieczny Wrocław otaczały mury miejskie. Tylko niewielka część z nich dotrwała do naszych czasów, bo na początku XIX wieku, zarządzono ich rozbiórkę. Najlepiej zachowany fragment dawnych umocnień znajduje się naprzeciwko naszej szkoły, wzdłuż ulic Kraińskiego. Dlaczego tak się stało? Musimy wyjaśnić pewną zawiłą historię rozwoju naszego miasta.

Po najeździe tatarskim w 1241 i całkowitym zniszczeniu miasta podczas, przystąpiono do odbudowy. Pomóc miał w tym akt lokacyjny, czyli nadanie prawa miejskiego. Szybko okazało się, że miasto otoczone szczelnym pierścieniem murów jest za małe, dlatego już w 1263 roku książę Henryk III Biały postanowił ufundować Nowe Miasto przylegające od wschodu do Starego Miasta. Był to zupełnie odrębny organizm miejski i właśnie tutaj znajduje się nasza szkoła.

Dwa konkurujące ze sobą miasta, położone w sąsiedztwie nie były najlepszym pomysłem. Dlatego wrocławska rada miejska postanowiła wykupić prawo do urzędów na Nowym Mieście, a następnie w 1327 roku nastąpiło połączenie obu organizmów miejskich. 

Mijały lata, zmieniały się epoki. Wokół Wrocławia rozbudowywano systemy fortyfikacji, fos. Nikomu nie przychodziło do głowy by nowymi umocnieniami nie obejmować Nowego Miasta. Ludzie szybko zapomnieli o jego odrębności. Zapomnieli też o dawnym fragmencie murów biegnących naprzeciwko naszej szkoły. Kiedy w 1807 roku francuskie władze wojskowe, po zakończonym oblężeniu postanowiły zrównać fortyfikacje z ziemią, to nie zastosowano tego prawa naszego fragmentu murów miejskich. Wtedy już ten fragment miasta był szczelnie zabudowany.

Dopiero podczas oblężenia Wrocławia w 1945 roku, kiedy prawie 70% okolicznej zabudowy legło w gruzach, oczom nowych mieszkańców miasta ukazał się zachowany fragment murów miejskich. Historycy domyślili się jego wyjątkowości i postanowiono zrekonstruować fragment muru i odbudować Basztę Niedźwiadka. To właśnie wtedy baszcie nadano takie imię, bowiem w jej narożnik wmurowano figurę niedźwiadka, odnalezioną wśród gruzów. Dziś znajduje się tutaj wegetariańska restauracja. 

Ciekawi jesteście kolejnych historii i tajemnic? 

Już za tydzień kolejny odcinek!

Odcinek przygotowały:

Ania Frąszczak, Emilia Dzieruk, Anna Bieńkowska

DZIEŃ CHŁOPAKA

Dzień Chłopaka w naszej klasie nie mógł minąć niezauważalnie! Chłopcy poczuli się wreszcie, jak "pączki w maśle"...niemal dosłownie, bo Ola własnoręcznie upiekła dwie góry pysznych pączków. Grupa przygotowująca "program rozrywkowy" spisała się na medal! Były quizy, zagadki i dużo radości. Chłopcy mogli również zaprezentować swoje umiejętności fryzjerskie. Niektóre z nich były całkiem niezłe... :)

Dziewczyny, gratuluję organizacji i pomysłów!